Porady naszego psychologa:
Rodzicu, Opiekunie!
Nie ma jednego, ustalonego wieku odpowiedniego na rozpoczęcie przygody z przedszkolem. Każde dziecko jest inne i każde rozwija się w innym tempie. Możesz jednak przygotować swoją pociechę, aby jak najlepiej poradziła sobie w przedszkolu, kiedy poznasz oczekiwane osiągnięcia trzylatka w każdej ze sfer życia.
Sfera poznawcza- trzylatek:
- wie: jaką ma płeć- czy jest chłopcem, czy dziewczynką,
- zna swoje imię,
- kojarzy porządek lub cykliczność wykonywania czynności w życiu codziennym i chętnie pomaga mamie (niestety- ta cudowna właściwość dość szybko mija☺),
- bawi się tematycznie: w dom, w lekarza, prowadzi samochód itp.,
- spostrzega przeciwieństwa: jasno-ciemno, ciężki- lekki, suchy-mokry itp.,
- Naśladuje: gesty, postawy, mimikę twarzy,
- potrafi nauczyć się krótkiego wierszyka, piosenki, powtórzyć po kolei dwie liczby,
- koncentruje się przez pół godziny na rysowaniu, układaniu klocków, zabawie samochodami,
- pamięta imiona osób nieobecnych, rozpoznaje bliskich po kilku miesiącach rozłąki,
- rozpoznaje cztery podstawowe barwy: czerwoną, żółtą, zieloną i niebieską (nie zawsze potrafi je nazwać),
- naśladuje i odtwarza różne sytuacje, tworzy historie i piosenki,
- ma chwilową, krótkotrwała i przerzutną uwagę (łatwo się rozprasza). Nie jest w stanie skupić się dłużej na jakiejś czynności,
- ma słabą orientację w przestrzeni,
- nie ma poczucia czasu.
Sfera społeczna- trzylatek:
- zaczyna pełniej uczestniczyć w życiu społecznym i jest coraz bardziej otwarty na współpracę,
- potrafi czekać na swoją kolej,
- uczy się „brać i dawać”.
- zaczyna zawierać przyjaźnie,
- bardzo tęskni za mamą, nawet, gdy wie, że ona niedługo wróci; rozstanie może być dla niego trudne,
- umacnia swoje ja i walczy o swoją autonomię; łatwo traci poczucie bezpieczeństwa,
- ma niestabilny i delikatny układ nerwowy: brakuje mu odporności na zmęczenie, wysiłek fizyczny i hałas. Chroń dziecko przed tymi bodźcami, jeśli jest taka możliwość,
- źle znosi odroczenie w zaspokajaniu potrzeb,
- przeżywa i wyraża silne emocje i próbuje nazywać swoje emocje,
- w mniejszym stopniu potrzebuje bezpieczeństwa, rytuałów i powtarzalności tych samych czynności każdego dnia. Nie wszystko i nie zawsze musi być zrobione zgodnie z jego wolą.
Motoryka mała- trzylatek:
- rysuje: kreski pionowe i poziome, kółko, krzyżyk, spontanicznie tworzy bazgroły.
- buduje wieżę z klocków, most, pociąg.
- posługuje się sztućcami
- próbuje ciąć nożyczkami.
Motoryka duża- trzylatek:
- szybko biega, skacze, schodzi po schodach, kopie i rzuca piłkę.
- sprawniej wykonuje czynności dnia codziennego
Rozwój mowy- trzylatek
- zaczyna używać zaimków osobowych „ja”, „mnie”.
- zna około 1000 – 1500 słów
- nie potrafi opowiadać zdarzeń, ani wyjaśnić tego, co widzi zgodnie z zasadami przyczynowości,
- coraz płynniej się posługuje się mową i coraz lepiej jest rozumiany przez innych.
Samodzielność- trzylatek:
- dąży do samodzielności („ja sam”), ale potrzebuje pomocy!.
- potrafi założyć majtki, spodnie, bluzkę, piżamkę, buty kurtkę.
- uczy się samodzielnego jedzenia łyżką i widelcem, pić z kubka
- nie wiąże sznurówek, czasem zapina guziki- dlatego buty na rzepy są bardziej praktyczne ☺.
- zgłasza potrzeby fizjologiczne, ale czasem wymaga jeszcze pomocy w toalecie.
- pomaga w porządkowaniu otoczenia, sprzątaniu, odkładaniu zabawek na miejsce.
Lęki- u trzylatka:
- dominują lęki wizualne; dziecko boi się potworów, czarownic, dużych zwierząt, ciemności,
- występuje lęk przed różnymi zjawiskami przyrody (wiatr, deszcz, burza), oraz nagłymi zdarzeniami, obcymi ludźmi, rozstaniem z rodzicami,
- może wystąpić niepewność, gdy zmienia znane już sobie miejsce (np. nocowanie u babci nie dla każdego trzylatka jest frajdą).
Jeśli Twoje dziecko osiągnęło te kamienie milowe- przyjmij gratulacje ☺– Twoja pociecha jest gotowa, aby rozpocząć przygodę z przedszkolem!
Jeśli pewnych rzeczy nie zaobserwowałeś u swojego dziecka- baw się z pociechą,
aby rozwijać daną umiejętność. Np.- Twoje dziecko nie umie jeszcze rysować kółek? To dobra okazja do rysowania na chodniku kół, kółeczek i innych figur geometrycznych☺. Dla Ciebie to też będzie frajda… Twoje dziecko nie je samodzielnie? To nic- zróbcie zawody- kto szybciej zje zupę? Ty oczywiście- przegrasz☺….
Rodzicu, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące rozwoju swojego dziecka- rozmawiaj ze specjalistami. Czasami potrzebna jest niewielka podpowiedź i pomoc, aby dziecko mogło jeszcze więcej☺!
Julia Stolarz
psycholog