Nasz logopeda poleca

  1. Propozycje zabaw logopedycznych

1. Ćwiczenia stymulujące rozwój mowy

Logopedyczne wskazówki dla Rodziców

Bardzo ważnym elementem przeciwdziałania wadom wymowy jest świadomość przede wszystkim rodziców oraz najbliższego otoczenia dziecka.

  • ZWRÓĆ UWAGĘ NA SPOSÓB ODDYCHANIA DZIECKA.

Gdy milczymy wdech i wydech powinien odbywać się przez nos. Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko oddychając ma otwartą buzię udaj się do logopedy.

  • BY DOBRZE MÓWIĆ, TRZEBA DOBRZE SŁYSZEĆ.

Jeśli musisz powtarzać polecenie lub prośby kierowane do dziecka, sprawdź Jego słuch.

  • MÓWIĄC DO DZIECKA, NIE SPIESZCZAJ FORM WYRAZÓW.

Tylko właściwa wymowa i zachowanie poprawnych form gramatycznych dadzą pożądany efekt w postaci prawidłowej wymowy.

  • ZWRÓĆ UWAGĘ NA BUDOWĘ JĘZYKA, WARG, POLICZKÓW, PODNIEBIENIA (twardego i miękkiego).

Jeśli masz wątpliwości co do ich wyglądu, ułożenia, wielkości czy ruchomości, udaj się do specjalisty po konsultację.

  • UCZ DZIECKO GRYZIENIA.

Gryzienie marchewki, jabłka, skórki od chleba wpływa na prawidłowe połykanie pokarmów. Sprzyja ono właściwemu ułożeniu zębów i żuchwy oraz prawidłowym ruchom języka.

  • CODZIENNIE CZYTAJ DZIECKU NA GŁOS

Czytanie dziecku przynajmniej 20 minut dziennie sprawia, że dziecko naśladuje to, co słyszy
i w ten sposób doskonali swoją wymowę. Dzięki głośnemu czytaniu dorosłego dziecko wzbogaca swoje słownictwo, ćwiczy pamięć werbalną, zdolność koncentracji uwagi oraz umiejętność budowania zdań.

  • DBAJ O INTERAKCJE PODCZAS CZYTANIA

Nakłaniaj dziecko, aby opowiedziało o tym, co dzieje się na ilustracji, naśladuj razem z nim odgłosy (np. szum wiatru, pukanie, odgłosy zwierząt). Wyrażenia dźwiękonaśladowcze są doskonałym ćwiczeniem, które usprawnia narządy artykulacyjne, przygotowuje dziecko do wymowy poszczególnych głosek.

  • ZACHĘCAJ DZIECKO DO NAUKI WIERSZYKÓW I RYMOWANEK NA PAMIĘĆ

 Jest to doskonała forma ćwiczeń utrwalających wyrazistą wymowę. Melodia, akcent i rytm mają ogromne znaczenie dla rozwoju płynnej wymowy.

  • WPROWADŹ DO ZABAWY GIMNASTYKĘ BUZI I JĘZYKA.

Ćwiczenia logopedyczne wykonuj przed lustrem. Niech to będzie zabawa dla Ciebie
i dziecka, a także wspólnie spędzony czas.

  •  ĆWICZENIA WYKONUJCIE SYSTEMATYCZNIE.

Tylko wtedy przyniosą one oczekiwany efekt. Ćwiczyć można wszędzie: w domu, samochodzie, na spacerze. Jeśli dziecko otrzymało zestaw ćwiczeń do pracy w domu – wykonujcie je codziennie ok. 10 minut.

  • BĄDŹCIE CIERPLIWI

Terapia logopedyczna musi potrwać. Na efekty trzeba będzie poczekać. Cierpliwość
i opanowanie pomogą Waszym dzieciom w osiągnięciu celu.

Drodzy Rodzice!

Jeżeli macie jakąkolwiek wątpliwość odnośnie rozwoju mowy Waszych dzieci, zauważyliście nieprawidłowości w jego wymowie udajcie się do logopedy. Im wcześniej zaburzenia mowy dziecka zostaną wykryte, tym szybciej ustalony będzie tok postępowania, a tym samym terapia będzie skuteczniejsza.

Zestaw ćwiczeń logopedycznych dla dzieci

Oto kilka wskazówek, ćwiczeń i zabaw logopedycznych dla dzieci, które mogą Państwo wykorzystać w domu.

Ćwiczenia oddechowe:

Poprawiają one wydolność oddechową, sprzyjają wydłużaniu fazy wydechowej, co powoduje poprawę jakości mowy. Do ćwiczeń wykorzystuje się np. piórka, piłeczki, chrupki, wiatraczki itp.

  • Dmuchanie na płomień świeczki przez słomkę, tak by nie zgasł, a tylko delikatnie odchylał się na boki
  • Dmuchanie na piórka, waciki, chrupki
  • Robienie baniek mydlanych – zawody pt. „Kto zrobi największą bańkę mydlaną”
  • Wąchanie kwiatków, różnych zapachów, np. perfum, mydła, szamponów itd.
  • Unoszenie słomką lekkich przedmiotów, wacików, chrupek i utrzymywanie w powietrzu przez pewien czas
  • Picie gęstych soków przez słomkę
  • Dmuchanie na lekkie piłeczki – można umieścić piłeczki w misce z wodą
  • Dmuchanie na cienką, dużą chustę, nałożoną na głowę i twarz dziecka
     – zabawa w ducha
  • Dmuchanie na wiatraczek
  • Nadmuchiwanie baloników
  • Rozdmuchiwanie kolorowych farb na papierze za pomocą słomki
  • Chuchanie na lusterko

Ćwiczenia artykulacyjne:

Język:

  • Oblizywanie dolnej i górnej wargi przy ustach szeroko otwartych – dookoła
  • Kierowanie języka w kąciki ust: w prawo i w lewo przy szeroko otwartych ustach
  • Unoszenie języka na wargę górną- język szeroki i wąski
  • ,,Malowanie’’ – czubkiem języka podniebienia twardego, od zębów w stronę gardła
  • „Liczenie zębów” – dotykanie językiem poszczególnych zębów ,, liczenie zębów’’ na górze i na dole
  • ,, Malowanie językiem policzków’’ od wewnątrz
  • ,,Mycie zębów językiem’’ – przesuwanie językiem po wewnętrznej powierzchni górnych i dolnych zębów
  • ,,Śliweczka’’ – przesuwanie językiem wewnątrz jamy ustnej robiąc kółka
  • Wypychanie policzków językiem od wewnątrz na zmianę raz z prawej, raz z lewej strony
  • Przykładanie palca wskazującego do policzka i próba wypchnięcia go przez język ułożony przy policzku
  • Kląskanie językiem

Wargi:

  1. Szerokie otwieranie i zamykanie ust
  2. Cmokanie
  3. Naprzemiennie dzióbek – uśmiech (bez pokazywania górnych zębów)
  4. Szeroki uśmiech
  5. Naprzemiennie mina wesoła – smutna
  6. Ściąganie ust, jak przy wymawianiu samogłoski ,,u’’ a następnie spłaszczenie ust, jak przy wymawianiu samogłoski ,,i’’
  7. Przesuwanie dzióbka w prawą i lewą stronę
  8. Utrzymywanie ołówka ustami
  9. Parskanie
  10. Ssanie wargi górnej, potem dolnej
  11. Czesanie warg zębami – górna warga czesze dolne zęby i odwrotnie
  12. Zakładanie wargi górnej na dolną i dolnej na górną

Podniebienie miękkie:

  • Chrapanie na wdechu i na wydechu
  • Ziewanie z szeroko otwartymi ustami
  • Chuchanie na dłoń, lusterko, gorącą zupę
  • Chrząkanie
  • Pokasływanie
  • Wymawianie sylab z głoskami „k” i „g”

Przykłady historyjek artykulacyjnych do wykorzystania w domu:

JĘZYK MALARZEM
Nasz język zamienia się w malarza, który maluje cały swój dom. Dom malarza to nasza buzia. Na początku malarz maluje sufit (dzieci wybierają kolor): unosimy język do góry
i przesuwamy kilkakrotnie wzdłuż podniebienia. Gdy sufit jest już pomalowany malarz zaczyna malować ściany (dzieci ponownie wybierają kolor): przesuwamy językiem z góry na dół wypychając najpierw jeden policzek (od wewnętrznej strony), a następnie w ten sam sposób drugi policzek.
Nasz dom jest coraz ładniejszy, ale musimy jeszcze pomalować podłogę (dzieci konsekwentnie wybierają kolor), więc język – malarz maluje dolną część jamy ustnej, za dolnymi zębami. Na koniec język – malarz maluje cały dom (dzieci wybierają kolor): oblizujemy językiem górną i dolną wargę, przy szeroko otwartej buzi.
Cały dom jest pięknie wymalowany, więc mamy powody do radości: buzia szeroko uśmiechnięta.

PRZYGODA WĘŻA
Wąż spał smacznie w swojej jaskini (język leży płasko na dnie jamy ustnej).
Kiedy mocniej zaświeciło słońce, wąż zaczął się wiercić (poruszamy czubkiem języka za dolnymi zębami) i rozejrzał się dookoła (oblizujemy górne i dolne zęby od strony wewnętrznej). Chciał wyśliznąć się ze swej jaskini (przeciskamy język między zbliżonymi do siebie zębami), ale okazało się, iż przejście zablokował duży kamień (przy złączonych zębach rozchylają się i łączą wargi). W końcu wąż wyszedł na zalana słońcem polanę (wysuwamy język daleko do przodu). Zatańczył uradowany (rozchylamy usta jak przy uśmiechu, oblizujemy wargi ruchem okrężnym) i zasyczał głośno (wymawiamy sss…) – pamiętając, aby język był za zębami.

Ćwiczenia fonacyjne:

Celem tych ćwiczeń jest kształtowanie u dziecka prawidłowej emisji głosu. Dążymy więc do tego, aby przy jak najmniejszym obciążeniu wiązadeł głosowych uzyskać jak najpełniejsze brzmienie i jak najlepszą nośność głosu.

  1. Wymawianie samogłosek
    1. wymawiamy samogłoski a,o,e,u,i,y, kolejno: bezgłośnie, szeptem, półgłosem i głośno,
    1. głoska

[a]

na wycieczce – jedzie samochodem po asfaltowej, równej powierzchni – wymawiamy ją w sposób ciągły „aaaaaa”, głoska „a” wchodzi po schodach – „a a a a a”, głoska „a” płynie łódką „aaaaaaaa”, głoska „a” jedzie na koniu „a a a a” możemy tu też dołączyć ćwiczenia zmiany wysokości i natężenia głosu,

  • ,, Ślimak” – przesuwając palcem po narysowanym ślimaku dziecko wymawia wybrane samogłoski,
  • Onomatopeje:

,, Jedzie pociąg” – dzieci ilustrują ruchem, gestem treść wierszyka, dorosły recytuje cały wiersz, dzieci uzupełniają wypowiadając wyrażenia onomatopeiczne np. „fu, fu, fu”, „tru, tu, tu” itp.

Jedzie pociąg – fu, fu, fu

Trąbka trąbi – tru, tu, tu

A bębenek – bum, bum, bum

Na to żabki – kum, kum, kum…

Woda z kranu – kap, kap, kap

Konik człapie – człap, człap, człap

Mucha brzęczy – bzy, bzy, bzy

A wąż syczy – sss, sss, sss…

  • Wykorzystanie rytmu:
  • Rytmiczne wymawianie imion członków rodziny,
  • Rytmiczne mówienie (w takt) – wymawianie słów (mówienie sylabami) zgodnie z wybijanym rytmem – rytm można wybijać np. na bębenku,
  • Wypowiadanie słów z jednoczesnym ich wyklaskiwaniem – dzielenie na sylaby.

Zabawy logopedyczne:

  • „Śpij laleczko”- kilkukrotne powtarzanie tej samej głoski: usypianie lalki: „aaa”,
    płacz lalki: „eee”, zdziwiony pajacyk: „ooo”, koziołek śpiewa lalce
    swoją kołysankę: „uuu”, myszka chce uciszyć lalę: „iii”,
    małpka martwi się płaczem lalki: „yyy”,
  • „Echo”- dziecko powtarza za rodzicem, np.: „a” (głośno) – „a” (cicho), „e” (głośno)- „e”(cicho) i analogicznie pozostałe samogłoski „i”, „o”, „u”, „y”,
  • „Mruczący miś” dziecko mruczy przedłużając wymowę głosek: „m”, „n”, czemu zawsze towarzyszy drganie skrzydełek nosa i warg (sprawdzenie przez dotykanie palcami),
  • „Balonik” naśladowanie syczenia ulatującego z balonika powietrza („pssss”) na jednym wydechu, jak najdłużej.

Ćwiczenia słuchowe:

  • Rozpoznawanie dźwięków instrumentów muzycznych, np. trąbki, gitary, pianina, bębenka, cymbałków itp. Można połączyć rozpoznawanie instrumentów
    z odszukiwaniem odpowiedniego obrazka.
  • Rozpoznawanie głosów różnych zwierząt nagranych na płycie lub samodzielne naśladowanie odgłosów zwierząt.
  • Rozpoznawanie przez dziecko dźwięków, jak np. szeleszczenie papierem, przelewanie wody z jednego kubeczka do drugiego, uderzanie łyżeczką o szklankę, darcie papieru, dźwięk budzika, stukanie klockiem o klocek.
  • Odtwarzanie rytmu przez dziecko poprzez klaskanie, tupanie, uderzanie dłonią o blat stołu.
  • Odgadywanie przez dziecko liczby dźwięków. Dziecko układa tyle klocków lub patyczków ile usłyszało dźwięków.

Utrwalanie prawidłowej wymowy możemy także ćwiczyć wykorzystując w tym celu komputer oraz strony internetowe.

Poniżej znajdziecie Państwo przykładowe adresy stron:


Dla dzieci uczęszczających na terapię logopedyczną w Przedszkolu: